Montessori Yöntemi ve Okul

Estetik ve moral eğitim hemen ilk başta eğitsel materyal içinde sunulur. Öğrenciler başkalarına saygı duymayı öğ­rendiklerinden dolayı, "çevre ve materyalin sade güzelliğini ve düzenini bozmamaya özen gösterirler, onlar çevreyi kendileri ve başkaları için daha çekici ve daha rahat olacak biçimde düzenleme­ye dikkat etmek durumundadırlar." Çocuk bir Montessori sını­fında; "disiplin, düzen, sessizlik, itaat, ahlaki duyarlılık, kısacası çok ileri bir uyum gücünü kazanmaktadır. Bu çocuk aynı zamanda canlılık, kendine güven, cesaret, dayanışma gibi ahlaki düzenin güçlerini de sunmaktadır. Eğitim yoluyla ortadan kaldırılmaya ça­lışılan ancak pek sonuç alınamayan hataları - kapris, yıkıcı düşün­ce, yalan, çekingenlik, korku ve genel olarak savunma durumuyla ilgili tüm özellikler- çocuğun kendisi ortadan kaldırmaktadır."

"Tarih boyunca pedagojik düşünce her zaman iki kutup ara­sında gidip gelmiştir: Biri sübjektif, diğeri objektif. Bir medeniyet kendi geleneğine inanıyorsa ve değerleri hakkında yüksek bir dü­şünceye sahipse eğitim objektif kutbu öne çıkartmakta ve çocuklara medeniyetin ve toplumun değerlerini ve ortak mirasını öğretmek­tedir. Fakat bir medeniyet kendisinden şüphe ediyorsa, kültürel planda ilerleme söz konusu ediliyorsa ibre sübjektif kutba doğru kayar ve çocuk kendisini eğitimin kaynağında bulur. Medeniyet eleştirisinin moda olduğu, neo-romantizmin aydınlık düşünceyi karıştırdığı bir dönemde, Maria Montessori yaklaşımının eğitim ilacı olarak düşünülmesi ve ilan edilmesinde şaşıracak ne var?"